บ้านแม่หมีใน ชนกลุ่มปกาเกอญอเผ่าสะกอ อพยพมาจากบ้านเมืองคอน อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ตั้งถิ่นฐานมานานกว่า 175 ปี เป็นไปเพื่อแสวงหาที่ทำกินใหม่โดยเข้ามาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่ราบสูงที่ราบหุบเขาริมห้วยแม่หมี

บ้านข้าบ้านไม้ บ้านไป่บ้านสาน บ้านป่าไม้ซาง บ้านสานก่องข้าว

ทางผ่านสำคัญของภูมิภาคที่เป็นจุดตัดในการเดินทางไปเมืองต่าง ๆ ของภาคเหนือ อีกทั้งในชุมชนยังมีพระธาตุ และการรักษาวัฒนธรรมประเพณีที่ดีงาม

บ้านโป่งน้ำร้อนอยู่ท่ามกลางขุนเขา น้ำตก และบ่อน้ำแร่ร้อน จึงดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ดี ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าปกาเกอะญอ ที่อาศัยอยู่กับป่าอย่างเรียบง่าย ขณะเดียวกันมีต้นทุนทางทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ มีอาหารจากธรรมชาติปลอดสารพิษ และวัฒธรรมวิถีชีวิตแบบชาวปกาเกอะญอ รวมถึงผลิตภัณฑ์ชุมชนที่พัฒนาจากวิถีชีวิตของชาวบ้าน เช่น การทอผ้าย้อมสีธรรมชาติ งานจักสานจากไม้ไผ่ และกล้วยกรอบน้ำแร่ 

ชุมชนที่มีตำนานเล่าขานเกี่ยวพันกับชาวไทใหญ่ที่พากันมาสร้างบ้านเรือนอยู่ริมแม่น้ำวัง  

ชุมชนตีเหล็กเก่าแก่ ตั้งอยู่ในพื้นที่ทางผ่านเขตอำเภอเมืองและอำเภอแม่ทะ 

หมู่บ้านหัตถกรรมด้านการแกะสลักไม้ที่มีชื่อเสียงของจังหวัดลำปาง

ชุมชนใกล้ทางสี่แยกห้างเชียงเส้นทางเชื่อมต่อระหว่างภูมิภาคชุมชนเมือง

ชุมชนทางผ่านระหว่างเส้นทางสู่เมืองต่าง ๆ ของล้านนา ซึ่งมี วัดศรีปงชัย เป็นศาสนสถานที่สำคัญ สิ่งที่น่าสนใจของวัดนี้ เช่น พระพุทธรูปไม้ พระบรมสารีริกธาตุ

ผาปังอยู่ในหุบเขาและถูกล้อมรอบด้วยภูเขาสูง ศูนย์กลางด้านการเกษตรของชุมชน ซึ่งเป็นสวนแห่งแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตแบบพอเพียง โดยได้น้อมนำหลักเกษตรทฤษฎีใหม่มาปรับใช้ในพื้นที่

ชุมชนในเขตเมืองทางด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ของตัวเมืองลำปาง อยู่บนเส้นทางการเดินทางหลักเข้าสู่เมืองและยังเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ของชาวเมืองลำปาง

ข้าวพันธุ์ล้านนาสู่สินค้าขึ้นชื่อของบ้านสามขา