ชุมชนในสวนผลไม้บริเวณที่ราบลุ่มริมน้ำเจ้าพระยา ซึ่งมีคลองบางน้ำผึ้งไหลผ่านจึงทำให้พื้นที่มีความอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การทำสวนผลไม้ และมี “ตลาดน้ำบางน้ำผึ้ง” เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของชุมชน

ชุมชนที่มีต้นไผ่บงที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ทำให้พื้นที่มีลักษณะเป็นป่าไม้ไผ่ ก่อให้เกิดภูมิปัญญาและวิถีชีวิตที่เกี่ยวข้องกับไม้ไผ่ คือ การจักสาน

บ้านปะอาวเป็นชุมชนที่ความเป็นมายาวนาน มีการทำอาชีพที่โดดเด่นคือทำหัตถกรรมเกี่ยวกับทองเหลือง ซึ่งงานทองเหลืองเป็นงานที่ทำด้วยมืองานแต่ละชิ้นก็จะไม่ซ้ำกันเลย

ชุมชนกลุ่มชาติพันธุ์ลาหู่ ทั้งลาหู่ดำและลาหู่แดง ล้วนนับถือศาสนาคริสต์ ซึ่งหมู่บ้านตั้งอยู่ในพื้นที่ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงหนองเขียว

หนองเรือตระการ จักสานไม้ไผ่ ไก่ย่างทางพาด ตลาดกะหล่ำ เลิศล้ำเพชรพลอยเจียระไน พระใหญ่ภูเม็งทอง

ชุมชนที่พักอาศัยติดบริเวณลำน้ำชีมาตั้งแต่อดีต และมีวิถีชีวิตเกี่ยวข้องกับลำน้ำชี

อนุเสาวรีย์พระเจ้าฝาง  พระนางสามผิว

ชุมชนแห่งนี้เป็นชุมชนต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงของการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ มีการปลูกผักปลอดสารพิษพิชิตความยากจน โดยนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร มาใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต

ชุมชนโบราณที่มีคูน้ำคันดินล้อมรอบ และยังขุดพบโบราณวัตถุที่สามารถยืนยันว่าชุมชนแห่งนี้เป็นชุมชนโบราณมาก่อน

ชุมชนที่เป็นแหล่งผลิตผ้าที่มีชื่อเสียงของจังหวัดมหาสารคาม

“กวานโหน่ก” คือชื่อเรียกชุมชนในภาษามอญ การแสดงออกทั้งทางภาษาและวิถีการดำเนินชีวิต เป็นรากเหง้าของชุมชนวัฒนธรรมที่ยังคงหยั่งรากลึกจากอดีตถึงปัจจุบัน

บ้านแม่เหียะ หย่อมบ้านหนึ่งในเขตบ้านป่าจี้ หมู่บ้านชาวลัวะที่มีประวัติศาสตร์เรื่องราวยาวนานมาตั้งแต่ก่อนสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ถิ่นกำเนิดตำนานปู่แสะย่าแสะ จุดเริ่มต้นแห่งการประกอบพิธีกรรมเลี้ยงดง