เชียงใหม่เป็นจังหวัดหนึ่งในประเทศไทยที่มีชาวกะเหรี่ยงอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก โดยอาศัยอยู่ตามอำเภอและหมู่บ้านต่าง ๆ ที่มีพื้นที่เป็นป่าเขาห่างไกลและค่อนข้างทุรกันดาร กระจายตัวอยู่เกือบทุกอำเภอ ซึ่งส่วนใหญ่มีพรมแดนติดต่อกับประเทศพม่า บ้านผาแด่น ตำบลสันป่ายาง อำเภอแม่แตง เป็นหนึ่งชุมชนในจังหวัดเชียงใหม่ที่ปรากฏการตั้งถิ่นฐานของชาวกะเหรี่ยง ซึ่งอพยพเข้ามาอาศัยอยู่ในพื้นที่เมื่อใดไม่มีหลักฐานปรากฏแน่ชัด แต่สันนิษฐานว่าอาจเข้ามานานกว่า 200 ปี โดยกะเหรี่ยงกลุ่มนี้คือกลุ่มที่อพยพเข้ามาจากพม่าตอนเหนือ แล้วกระจายตัวอยู่ทั่วท้องที่ในจังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย แม่ฮ่องสอน ลำพูน และตาก 

บ้านผาแด่นตั้งอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าแม่แตง พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขา มีความลาดชัน พื้นที่โดยรอบหมู่บ้านส่วนใหญ่ถูกป่าไม้ปกคลุมหนาทึบ ทรัพยากรธรรมชาติมีความอุดมสมบูรณ์ ห่างออกไปเป็นพื้นที่สำหรับทำการเกษตรที่เกิดจากการแผ้วถางทำลายพื้นที่ป่า ซึ่งทำให้สูญเสียพื้นที่ป่าต้นน้ำตามไปด้วย 

ข้อมูลจากองค์การบริหารส่วนตำบลสันป่ายาง ระบุว่าบ้านผาแด่น ตำบลสันป่ายาง อำเภอแม่แตง จังหวัดชียงใหม่ มีประชากรทั้งสิ้น 64 ครัวเรือน จำนวน 189 คน แยกเป็นประชากรชาย 88 คน และประชากรหญิง 98 คน ในจำนวนนี้ทั้งหมดคือกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงสะกอ 

กลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ ในชุมชน: ปกาเกอะญอ

การประกอบอาชีพ

ชาวบ้านผาแด่นมีอาชีพหลักคือการทำเกษตรกรรม แต่ส่วนใหญ่จะเป็นลักษณะของการทำไร่ พืชไร่ที่สำคัญที่สุด ได้แก่ ข้าว ข้าวโพด ไม้ผล เช่น กล้วย ลิ้นจี่ เงาะ และลำไย นอกจากนี้ยังมีการประกอบอาชีพอื่นนอกเหนือภาคการเกษตร เช่น รับจ้างทำงานในโรงงาน ค้าขาย งานหัตถกรรม และหาของป่า ฯลฯ ชาวบ้านผาแด่นมีรายได้เฉลี่ยนปีละประมาณ 84,000 บาท/ครัวเรือน/ปี

องค์กรชุมชน

เนื่องจากบ้านผาแด่นเป็นหมู่บ้านที่อยู่ในพื้นที่ดำเนินงานของโครงการพัฒนาพื้นที่สูงแบบโครงการหลวงผาแตก ซึ่งที่ผ่านมาโครงการหลวงได้ส่งเสริมการรวมกลุ่มอาชีพจากประชากร 5 กลุ่มบ้าน ในพื้นที่ดำเนินการ ได้แก่ บ้านผาแตก บ้านแม่เจี๋ยว บ้านแม่ตอ บ้านแม่เอียก และบ้านผาแด่น ในการรวมกลุ่มปลูกผลไม้ กลุ่มปลูกผัก และกลุ่มปลูกพืชไร่ ตลอดจนจัดตั้งกลุ่มและกองทุนเพื่อให้เกษตรกรในพื้นที่ดำเนินการสามารถพึ่งพาตนเองได้ เช่น กลุ่มออมทรัพย์ การพัฒนาหมู่บ้านสะอาดชุมชนเข้มแข็ง และสนับสนุนกิจกรรมเพื่อรักษาวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น รวมทั้งส่งเสริมกิจกรรมของเยาวชนในพื้นที่ 

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

ภาษาพูด : ภาษากะเหรี่ยงสะกอ (ใช้ในชีวิตประจำวัน) ภาษาไทยถิ่นเหนือ และภาษาไทยกลาง (ติดต่อสื่อสารกับคนพื้นราบ)

ภาษาเขียน : ภาษาไทยกลาง

ภาษากะเหรี่ยงสะกอเป็นภาษาที่ไม่มีพยัญชนะสะกด ทำให้เมื่อชาวกะเหรี่ยงพูดหรือเขียนภาษาไทย จึงมักจะประสบปัญหาเรื่องการออกเสียง การได้ยิน และการเขียนพยัญชนะสะกด 

พื้นที่ซ้อนทับ:
ป่าสงวนแห่งชาติ: ป่าแม่แตง

กำลังอยู่ระหว่างจัดทำข้อมูล

กรมแผนที่ทหาร. (ม.ป.ป.). [ออนไลน์]. ได้จาก: https://gnss-portal.rtsd.mi.th [สืบค้นเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2566].

เพียงจิต เทียนย้อย. (2535). การเปลี่ยนศาสนาของชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง (สะกอ) ในหมู่บ้านภาคเหนือของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมวิทยามหาบัณฑิต ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิไลพร ชะมะผลิน. (2522). บทบาททางสังคมและเศรษฐกิจของสตรีชาวเผ่ากะเหรี่ยง (สะกอ). ศูนย์วิจัยชาวเขา กองสงเคราะห์ชาวเขา กรมประชาสงเคราะห์.